Dwunaste: Adoptuj! czyli jak w kilku krokach zostać superbohaterem

Światowe Dni Młodzieży w Krakowie dobiegają końca, ale sam papież Franciszek przypomina mi świętego Franciszka, który jest przecież znany ze swojej dobroci do zwierząt. Skoro wizyta imiennika patrona zwierząt dobiega końca może warto kontynuować rozszerzenie 10 przykazań. Zaraz po porzucaniu dałabym wielkimi literami ADOPTUJ! Dlaczego? Chyba każdy chciałby zostać superbohaterem, a adoptując właśnie się nim stajesz. W oczach adoptowanego zwierzaka jesteś wielki. Sama nie od zawsze byłam za tą opcją. Próbowałam adoptować sunię z `fundacji` gdzie właścicielka odmówiła `bo daleko`  mimo, że teraz 400km to naprawdę nie daleko. Sunia pozbierała trochę pieniążków, bo biedna nikt jej nie chce i w końcu trafiła do przyjaciółki właścicielki. Cała sytuacja otworzyła mi nóż w kieszeni i zaparłam się, że nigdy więcej! Po odejściu Aferki moja rodzina chciała wrócić do owczarka podhalańskiego. Szukałam hodowli, aż zobaczyłam Majlo. Roczny pies w typie owczarka podhalańskiego swoje życie spędził na łańcuchu w stodole. Chętnych było wielu, bo młody, bo piękny na zdjęciu. Trafił pod opiekę fundacji BONO i do domu tymczasowego w Jaśle. Jednak gdy wszyscy spotykali Majlo wielkie rozszczekane dziecko zaczęło ich przerażać i tak trafił do nas. Po 10 minutach Majlo wisiał mi już zadowolony na mojej nodze, a ja wiedziałam że biorę go! Oczywiście byłoby za pięknie gdyby nie było problemów, bo Majlo pokochał biegać za naszymi kurami,perliczkami, pawiami. Ale przez codzienną pracę udało się go tego oduczyć i tak Majlo jest już z nami ponad rok :)

Majlo ponad rok u nas

Z adopcjami jest różnie. Inaczej adoptuje się ze schroniska inaczej z fundacji. Fundacja bardziej rygorystycznie podchodzi do adopcji zwierząt i ma znacznie większe wymagania, ale z drugiej strony sporo fundacji oferuje pomoc zoopsychologa i pomagają pewnej zamkniętej grupie psów. Mój Chrzestny adoptował ze schroniska psa i było to znacznie prostsze niż moja adopcja z fundacji. Nie ważne jest jednak skąd adoptujesz bo liczy się cel czyli przyszły przyjaciel.

Korzyści z adopcji

• dajesz dom zwierzakowi, który przeżył porzucenie
• zyskujesz oddanego przyjaciela na dobre i na złe
• wiesz jaki charakter ma zwierzak
• możesz wybrać charakter/wielkość/sierść/wiek
• najgorszy odcinek czyli zjadanie butów, sikanie w domu masz najprawdopodobniej za sobą
• dużo wolontariuszy uczy psy chodzenia na smyczy oraz podstawowe sztuczki
• bierzesz zwierzaka wykastrowanego/wysterylizowanego
• zwierzak jest zaszczepiony, odrobaczony i dokładnie przebadany więc nie bierzesz kota w worku
• stajesz się bardziej świadomym psiarzem
• stajesz się członkiem wielkiej adoptującej społeczności

Jak zabrać się za adopcje?

• znajdź interesującego cię zwierzę
• zadzwoń do fundacji/schroniska
• wypełnij ankietę adopcyjną
• przejdź pozytywnie wizytę przedadopcyjną
• poznaj psa
• zabierz go z sobą
• daj mu czas na zaaklimatyzowanie się
• przejdź pozytywnie wizytę poadopcyjną 

Fundacja/Schronisko

Dobrze jest kierować się bliską odległością od fundacji czy schroniska chociaż nie jest to najważniejsze. Dzisiaj odległość nie ma aż tak wielkiego znaczenia, bo jest na facebooku grupa organizująca wizyty przed i poadopcyjne w całej Polsce ale trzeba się liczyć, że po zwierzaka trzeba przyjechać. Schroniska są w każdej części Polski więc warto poszukać najbliższej okolicy.

Schronisko Wesoły Kundelek w Lesku 

Psy (i koty) do adopcji w Jaśle

Schronisko w Krakowie

Fundacja BONO

Duch Leona

Tak naprawdę miejsca można mnożyć i mnożyć.

Wybierz zwierzaka

Zwróć uwagę na charakter zwierzaka, na jego wielkość oraz to ile czasu będziesz poświęcać na pielęgnację sierści. Postaraj się dobrać psa do swoich możliwości. Jeśli lubisz żyć aktywnie wybierz energicznego zwierzaka, jeśli wolisz spokojne życie na kanapie wybierz wersję kanapową.

Ankieta adopcyjna

Dużo fundacji jako pierwszy krok po rozmowie z kandydatem wysyła ankietę adopcyjną. Ma ona na celu sprawdzić wiedzę przyszłych właścicieli: czy wiedzą o szczepieniach, karmieniu, spacerach oraz jak radziliby sobie w kryzysowych sytuacjach. Sama na początku mruczałam gdy wypełniałam swoją,ale z perspektywy czasu uważam że taka ankieta to super pomysł. Wiadomo w praktyce jest różnie, ale ważne że kandydat ma chociaż wiedzę teoretyczną. Cała procedura adopcyjna ma na celu zapewnieniu zwierzakowi domu na dobre i na złe, aby nigdy więcej nie stał się bezdomnym.

Wizyta przedadopcyjna

Taką wizytę przeprowadzają wolontariusze sprawdzając czy masz warunki do trzymania zwierzaka. Jeśli ktoś ma 15m2 pokoju i pracuje po 12h to husky nie jest najlepszą opcją ale mały, spokojny piesek da radę. Tutaj sprawdza się też podejście człowieka - jacy są i jak traktują zwierzęta. Nie ma się co bać i burzyć, że ktoś chce włazić nam na podwórko. Zazwyczaj ci ludzie chętnie służą swoją widzą i wyjaśniają wiele rzeczy.

Poznaj zwierzaka

Musisz przyzwyczaić zwierzaka do swojej obecności. Jeśli pies mieszka blisko weź go kilka razy na spacer, jeśli mieszkasz daleko cały proces poznawania psa czeka Cię już u Ciebie w domu. O tym dalej.

Zabierz psa

Transport bywa da psa stresujący. Zabezpiecz dobrze zwierzaka w aucie albo w klatce albo używaj pasów do jazdy.


Daj zwierzakowi czas na zaaklimatyzowanie się

Dla zwierzaka to zupełnie nowa sytuacja. Jest w nowym miejscu wśród nowych ludzi. Nie wymagaj od razu wiele. Daj mu spokój i nie traktuj jak atrakcji choinkowej. Nie zapraszaj od razu wszystkich znajomych do domu. Najgorsze są pierwsze 2 tygodnie. Musicie oboje przyzwyczaić się do siebie. Chodźcie na spacery w spokojne miejsca i spędzajcie z sobą dużo czasu. W niektórych firmach w Wielkiej Brytanii można wziąć odpowiednik urlopu macierzyńskiego dla posiadaczy nowych zwierząt. Jeśli możesz zostań kilka dni w domu.

Przejdź pozytywnie wizytę poadopcyjną 

W czasie tej wizyty wolontariusze sprawdzają czy nawiązałeś więź ze zwierzakiem i czy radzicie sobie nawzajem. Chętnie w razie problemu coś doradzą, pomogą. Na pewno zapytają jak Wam się razem żyje, o jakieś wasze problemy. Wizyt poadopcyjnych może być kilka - zależy od fundacji i wolontariuszy.

Jak pomóc gdy nie możesz adoptować?

• udostępniaj zwierzaki na swojej tablicy na Facebooku, podrzucaj ogłoszenia znajomym szukającym zwierzaka
• bądź wolontariuszem: pomagaj w wyprowadzaniu psów, pielęgnacji
• przekaż karmę
• przelej kilka drobnych abo ustaw stały przelew, liczy się nawet kilka złotówek
• bierz udział w bazarkach na rzecz pomocy zwierzakowi dostępnych na facebooku
• kupuj cegiełki 
• zaoferuj pomoc w wystawianiu zwierzaków na serwisach ogłoszeniowych

Adopcja daje dużo zarówno Tobie jak i przyszłemu przyjacielowi. Nie każ mu długo czekać samotnie i zrób pierwszy krok w kierunku adopcji. Zwierzaki dają morze szczęścia, a adoptowane dają cały kosmos szczęścia. Bo adoptując wygrywacie oboje wielką przyjaźń.

Jedenaste: Nie porzucaj! - czyli lekcja z odpowiedzialności

Gdyby dekalog miał trochę więcej przykazać 11 powinno w moim odczuciu brzmieć `nie porzucaj`. Okres wakacyjny trwa, a razem z modą na nowe bikini, wycieczki all inclusive oraz dziwny zwyczaj na porzucanie zwierząt. Schroniska pękają w szwach, a Internet płonie od filmików takich jak ten z Nowej Soli:

Niestety po mimo wielu akcji ten proceder wciąż trwa co roku i jest problemem nie tylko Polski, ale wielu innych państw.  Śliczny pies, który jeszcze kilka miesięcy temu był uroczym szczeniakiem jest zapomniany w restauracji. Kilka dni temu miałam okazję pooglądać bardzo ciekawy film, który polecam wszystkim dorosłym psiarzom. Biały Bóg opowiada historię pewnego węgierskiego mieszańca, który zostaje wyrzucony z domu przez ojca młodej dziewczyny. Lili nie potrafi się pogodzić z decyzją ojca i za wszelką cenę próbuje odnaleźć psa. Film w fantastyczny sposób pokazuje konsekwencje porzucania i co może stać się z naszym czworonogiem. Hegar narażony jest nie tylko na potrącenie przez samochód, ale na uśpienie w schronisku oraz może trafić w ręce osób szkolących psy do walk. Reżyser zabiera nas w podróż oczami psa, który stracił nagle miłość i możliwość spania na łóżku. Świat z jakim się musi zderzyć zmienia go nie do poznania. Jesteś ciekawy co może się wydarzyć z Twoim pupilem? Nie wyrzucaj- wystarczy że obejrzysz ten film. 

A jak to jest z punku prawnego? Zastanówmy się czy porzucający zwierzę jest bezkarny? Niestety niewiele osób zdaje sobie sprawę co naprawdę jest w Ustawie o ochronie zwierząt, która jest ogólnie dostępna w Internecie: tutaj . Jeśli nie chce Ci się czytać całej ustawy - Rysiek z Klanu ze swoją Mafią zrobił jej skrót w sposób przystępny dla każdego :)

Jeśli chodzi o porzucanie to wystarczy znaleźć art. 6 i punkt 11 aby przekonać się, że robiąc to łamie się prawo. W świetle tej ustawy porzucanie zwierząt, a w szczególności psa lub kota jest znęcaniem się! Chcesz być zwyrodnialcem? 

Planując wakacje nie planuj przestępstwa! Jeśli natomiast znalazłeś psa powiadom odpowiednie służby. Są przypadki, że po nagraniach monitoringu udaje się ustalić sprawcę. Tak się dzieje w  miejscowości opodal mojego rodzinnego domu, gdzie jest wspaniały lekarz weterynarii, który otworzył schronisko dla zwierząt. Sam walczy z porzuceniami i zgłasza sprawy gdy ktoś podrzuca mu czworonoga bez zapowiedzi. Jeśli zauważyłeś że nagle pies Twojego sąsiada zniknął nie bój się zadawać pytań gdzie jest i co się z nim stało. Jeśli przekonuje Cię, że pies uciekł zaoferuj swoją pomoc w jego znalezieniu i przypomnij, że porzucanie zwierząt jest karalne. Jeśli przeglądając newsy na facebooku widzisz znajomego psa, który został porzucony i znasz jego właściciela skontaktuj się z  TOZ-em, Policją lub Fundacją, pod której opieką jest pies. To czy `moda` na porzucanie będzie traktowana jako przestępstwo, a od sprawców wyciągane konsekwencje jest też zależne od nas! 

Szczeniaczki są słodkie, kochane i niszczą wszystko w koło. Ale radosne kulki dorastają i ich zdjęcia przestają zbierać miliony like`ów na facebooku - chociaż to zależy od właścicieli bo zdjęcia mojego Majlochy zawsze zdobywają wielką ilość kciuków mimo że jest 40kg 2 letnim dzieciakiem. No właśnie, mój dwuletni pies wciąż jest dzieciakiem dlaczego? Według naukowców pisia inteligencja jest na poziomie 3 letniego dziecka. Wyrzucisz dziecko?

Znam ten spot na pamięć, a i tak zawsze wyciska mi łzy z oczu. Chociaż bardzo kontrowersyjnie pokazuje ta sytuację kanadyjska kampania Puppy Swap. Przedstawia fałszywą (na szczęście) ofertę, gdzie rejestrując się na portal możemy wybrać wiek,kolor i rasę szczeniaczka, a gdy dorośnie bez problemu wymienić go na kolejnego. 

W wielu domach niestety tak to wygląda. Miska i zabawki w kółko te same tylko ich użytkownicy co roku inni. Żywa istota, która czuje i nigdy Cię nie opuści jest wyrzucana i zmieniana szybciej niż spodnie. Jest to przerażające i smutne. Zastanawiam się jak tacy ludzie uczą odpowiedzialności swoje dzieci? 

Pies czy kot to lekcja z odpowiedzialności jaką dajemy dzieciom. Każdy powinien zdawać sobie sprawę, że czworonogi żyją ponad 10 lat i przez cały ten okres wymagają czasu, opieki oraz miłości. Do tego trzeba mieć świadomość, że nasz Przyjaciel może zachorować i wtedy wiąże się to z kolejnymi kosztami. Ale to jak się zachowamy pokazuje tylko ile człowieczeństwa jest w człowieku. Pamiętaj! Jeśli dzisiaj na oczach swoich dzieci wyrzucasz psa, za kilkadziesiąt Twoje dzieci mogą wyrzucić Ciebie bez żadnych skrupułów traktując jako zbędny balast. Czy chcesz takiej starości? Nie? Odrób lekcje z odpowiedzialności ze swoimi dziećmi i z samym sobą.

Pies nigdy nas nie zostawia, jest naszym przyjacielem w biedzie i bogactwie. Dla niego nie ma znaczenia czy dzisiaj masz nowego Jaguara czy klekoczącego Poloneza. Ważne, że Ty jesteś obok. Przez całe moje życie towarzyszyły mi psy, właściwie dzięki temu nauczyłam się je rozumieć i zauważyłam, że dla psa największą nagrodą jest obecność. Super jak masz jakiś przysmak w kieszeni, ale to nie jest najważniejsze! Amor, chart afgański mojej Babci, gardzi jedzeniem z ręki, ale zabawą nigdy mimo, że ma już swoje lata. Nie musisz mieć drogich przysmaków ani butów aby Twój pies Cię kochał. Kocha Cię za obecność, spacery, wspólny czas. Nasze pupile bywają bardziej ludzcy niż my sami. Tutaj moja ulubiona kampania. Wyciska łzy więc ostrożnie.

Co zrobić gdy chcesz jechać na wakacje? 

1. Znajdź wakacje z psem. Wiele hoteli pozwala na towarzystwo naszych pupili za niewielką dodatkową opłatą. Organizowane są też po prostu obozy z psem, gdzie spędzacie razem czas przy okazji ucząc się nowych komend czy macie okazje poznać nowych psiarzy a Twój pupil nowe psy. 

2. Miej Psiego Przyjaciela. Świetną opcją, z której sama korzystam jest zostawienie pupila pod opieką osoby, którą zna. W moim wypadku jest to Babcia. Kiedy my wyjeżdżamy na wakacje nasz zwierzyniec zostaje pod jej skrzydłami - oj wtedy mają wakacje i nasi pupile :) A kiedy Babcia wyjeżdża to Amor zostaje u nas. Raz Amor nawet nie chciał wracać z wakacji tak mu się spodobało. Warto mieć taką zaufaną osobę i nawzajem korzystać ze swojej pomocy.

3. Hotelik dla psów. Nie jest to drogie rozwiązanie, warto wcześniej porozmawiać z właścicielem i mieć z nim dobry kontakt. Często są to psiarze z zamiłowania, którzy dają całe swoje serce waszym czworonogom. 

4. Psia niania czyli pet sitter. Są to osoby zazwyczaj po specjalnym kursie - taki odpowiednik niani do dzieci. Wezmą psa do siebie do domu albo mogą doglądać go w Twoim. Jest to praca tej osoby więc trzeba się liczyć z kosztami, ale dla psów lękliwych czy mających problemy społeczne jest to super rozwiązanie.

Winy posesyjne

Ostatni egzamin napisałam w prawdzie 23 czerwca, ale zaraz po sesji wyjechałam na chwilkę do domu, w biegu się spakowałam i wyjechałam na Student Job. Dzisiaj mam akurat wolne w pracy, bo w kraju w którym jestem trwa długi weekend po wczorajszym święcie narodowym dlatego trzy słowa o sesji. Chociaż sesje mogłabym zamknąć w tym filmiku:

 Jak zawsze zaczęła się za wcześnie i złapał mnie strach `ale co nauczyłam się przez te pół roku?`. Okazało się na szczęście, że dużo chociaż chciałabym aby niektóre przedmioty trwały dłużej. Zaczęło się od egzaminu z Immunologii. W poniedziałkowe poranki z bólem zrywałam się i jeździłam na Ruczaj potem Prokocim na każdy wykład, co się opłaciło. W prawdzie kiedy zobaczyłam pytania z immunologii ogólnej trochę zakręciło mi się w głowie, ale gdy po 20 pytaniu zaczęły się immunologia kliniczna odetchnęłam z ulgą, bo czytając pytanie od razu znałam odpowiedź. Choroby bardzo mnie ciekawiły więc zapadły mocno w pamięć. Immunologia skończyła się przed sesją więc cały egzamin robiony był między kolokwiami co było ciężkie. Podobnie Ochrona własności intelektualnej, do której było mnóstwo do przeczytania rzeczy prawniczych. Niestety mój mózg nie wszystko rozumiał - dobrze, że egzamin nie był na zasadzie `opisz prawo regulujące..`

 Chociaż w tej sesji mieliśmy egzamin, w którym padło przytocz ustawę - chodziło o ochronę zwierząt i egzamin z Dobrostanu. Za tym przedmiotem będę tęsknić najbardziej. Tyle ile mi na nim pokazano - dlaczego nie trwa 3 lat?! Uwielbiałam i Pana Profesora i wszystkich prowadzących ćwiczenia szczególnie Panią Behawiorystkę, dzięki której pokochałam innego prowadzącego- pan Doktor nie wie o mojej platonicznej miłości, ale faktem, że ma owczarka podhalańskiego jak ja skradł mi serce :) Owczarki podhalańskie to jedna z moich największych miłości więc jak ktoś mówi `mam podhalańczyka` od razu go szanuję. Każde psy są wspaniałe i wyjątkowe, ale wychowałam się z taką sunią. Tara była psem, z którym przeżyłam pierwsze 13 lat mojego życia. Gdy miałam 8 lat pojawiła się inna biała kulka Bella. A teraz gdy wracam do domu wita mnie Majlo - pies w typie, adoptowany z fundacji BONO. Więc chyba każdy kto ma 3 psa takiej samej rasy zrozumie i nie będzie obrażony :D A wszystkich innych odsyłam albo do hodowli alb do BONO.

Majloszka

Do tego jeszcze była druga część egzaminu z epidemiologii. To było bardzo mądre posunięcie aby podzielić egzamin na 2 części bo nauczenie się tego na raz wygląda z perspektywy na bardzo trudne.  Do ostatniego dnia trwania semestru odbywały się zajęcia i wejściówki z mikrobiologii więc gdy następnego dnia dobijano nas egzaminem ja ledwo oddychałam. W samej sesji wszystko szło wyjątkowo sprawnie. Egzamin z anatomii topograficznej był chyba tym, którego bałam się najbardziej później fizjologia. Wyniki z obu miałam właściwie będąc już w domu z książkami `w razie czego`  i bardzo bałam się sprawdzić. Ale gdy zobaczyłam z topograficznej 4 mało oczy nie wszyły mi z radości. W sumie gdy zobaczyłam sam egzamin byłam zachwycona, ale wiecie stres egzamin sesja brak snu i wszystko człowiek mógł pomieszać, szczególnie że to bardzo dokładny przedmiot. Sami rozumiecie- ważne jest gdzie szukać wątroby przy USG żeby nie nabawić się obciachu. Egzamin z fizjologii był straszny, ale zdałam więc uff! Pani Profesor jest bardzo wymagającą osobą, a takie szanuję prawie tak samo jak właścicieli podhalańczyków więc podobnie jak do anatomii przyłożyłam się na maksa. I egzamin z angielskiego weterynaryjnego. Nastraszyli nas okropnie, że będą zadania z naszej książki - nasz podręcznik miał ponad 600 stron i były 2 więc yhhm. Gdy puszczono słuchankę zastanawiałam się czy jestem na dobrym egzaminie - oczywiście wszystko o zwierzętach, ale o ich wypadkach uff! Na naszym angieskim robiliśmy filmiki o chorobach i tego się spodziewałam. Takie jak ten:

Później był case - czyli opis przypadku gdzie faktycznie znajomość słówek się przydała. Następnie czytanka - o psach pracujących z osobami niepełnosprawnymi i na koniec list do innego wetka. Egzamin ustny był bardzo przyjemny. Trafił mi się przypadek biegunki do przeprowadzenia wywiadu z właścicielem i opisanie układu pokarmowego z chorobami. Więc całkiem przyjemnie! Teraz mogę odetchnąć z ulgą i czekać na kolejny semestr zmagań :)